آورده اند که شيخ ابوسعيد ابوالخير روزی در نيشابور با جمعی بسيار به کويی می رفتند ، زنی پاره ای خاکستر از بام می انداخت ، بعضی از آن بر جامه شيخ افتاد ، شيخ از آن متاثر نگشت . جمع در اضطراب آمدند و خواستند که حرکتی کنند با صاحبخانه . شيخ ما گفت آرام گيريد! کسی که مستوجب آتش بودگر با او به خاکستر قناعت کنند ، بسيار شکر واجب آيد . جمله جمع را وقت خوش گشت و هيچ آزاری به کسی نرسانيدند وبسيار بگريستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر